C#: PadLeft ve PadRight Metotları

C# dilinin string sınıfı için sağladığı çok sayıda yararlı özellik bulunuyor, Pad metodu da karakter sayısının önemli olduğu işlemlerde kullanılan pratik bir metot.

PadLeft ve PadRight metotlarını kısaca açıklarsak string ifadelerimizin karakter sayısı ne olursa olsun belli bir karakter sayısına uymasını istiyorsak o sayıya tamamlamasını sağlıyor. Bir örnek olarak decimal sayıları binary olarak çevirdiğimizde soldaki 0 değerlerini göremeyiz, ancak uygulamada göstermek istiyorsak PadLeft metotundan yardım alabiliriz.

for (int i = 0; i < 16; i++)
  {
     dizi[i] = Convert.ToString(i, 2);
     dizi[i] = dizi[i].PadLeft(4, '0');
  }

Burada 0-15 arasındaki sayıları binary hale getiriyoruz ancak PadLeft metotunu kullanmasaydık örneğin 2 sayısı ’10’ olarak görülecekti. Biz string ifadenin değerine bakmaksızın 4 karakter halinde kaydetmiş olduk.

Metodun ilginç bir özelliği de aritmetik işlemlerde kullandığınızda yeni bir sayı olarak kabul etmesi. Ancak bu durum, metotların string bir ifadeyi değiştirmediğini, sadece istenen karakter sayısına tamamladığını unutmamak gerek.

string deger = "3";
int sonuc = Convert.ToInt32(deger.PadRight(2, '0')) - 1;
Console.Write(sonuc); // 29 yazdırır.
Console.Read();

Eğer string ifadenin soluna ya da sağına herhangi bir karakter yerine boşlukla doldurmak istiyorsak metoda sadece istenen karakter sayısını vermek yeterli oluyor.

string str = "'Solda 10 bosluk olacak'";
Console.Write("Pad Kullanımı");
Console.WriteLine(str.PadLeft(32));
Console.Read();

str değişkenimiz 22 karakterden oluştuğundan soldan 10 karakter boşluk bırakmak için PadLeft metoduna 32 değerini vermiş olduk. PadRight metodu da sağdan karakter doldurmak için PadLeft ile aynı mantıkta kullanılabilir.

SQL Sorgusunu Sayısal Değer Olarak Kullanma

Otomatik hesaplama yapan ya da sütunlar arasında aritmetik işlemler gerektiren bir uygulama üzerinde çalışıyorsanız bir SQL sorgusundan dönen değeri sayısal olarak ifade etmeniz gerekecektir.

Örnek olarak fiyatı belli olan bir ürünün alış miktarı kullanıcıdan alınsın, her ikisi de tablolarda sütun olarak yer alan alış miktarı ve fiyatı bilgisinin çarpımını elde etmek için ExecuteScalar() metotuna başvurmalıyız. Hatta kullanıcı üründen ne kadar aldığını textBox1’e girdiği anda toplam tutarı textBox2’ye yazdıralım.

  private void textBox1_TextChanged(object sender, EventArgs e)
        {
            SqlConnection baglanti = 
            new SqlConnection("server=.;database=StokTakip;Integrated Security=True");
            baglanti.Open();
            SqlCommand cmd = new SqlCommand("select Fiyati from Urunler 
            where UrunAdi = '" + textBox3.Text + "'",baglanti);
            int fiyat = Convert.ToInt32(cmd.ExecuteScalar());
            int tutar = fiyat * Convert.ToInt32(textBox1.Text);
            try
            {
                textBox2.Text = tutar.ToString();
            }
            catch
            {
                MessageBox.Show("Lutfen sayi giriniz.");
            }
            finally
            {
                textBox1.text = "";
            }
            baglanti.Close();
        }

Kodu kısaca açıklarsak; textBox3 ile aldığımız ürün adının fiyatını getirdik. Kullanıcının textBox2 ile girdiği alış miktarı ile çarpmadan önce fiyatın integer değer çevrilmesi gerekiyor. Bu durumun çözümünde ExecuteScalar() metotu oldukça yararlı.

ExecuteScalar() metotu, veritabanından toplam gibi tek bir değeri döndürmeyi sağlayan hızlı bir araçtır. Döndürdüğü değer, Resultset’in ilk elemanınıdır ve bu elemanın hangi tipte olduğu ilk etapta bilinemeyeceği için nesne(object) olarak kabul edilir. Eğer doğrudan int, string gibi farklı bir türe atamak isterseniz  ‘Cannot implicitly convert type ‘object’ to ‘int’. An explicit conversion exists (are you missing a cast?)’ hatası alırsınız. Bu yüzden gerekli çevirme işlemlerini yapmak gerekir.



			

Algoritma Örnekleri – 1

Problem: 1’den 10’a kadar sayan sayaç ve kullanıcıdan alınan x(sınır değer) değeri ile x+(i*2)^2 kuralı ile tanımlanan s değerlerini hesaplamak ve her biri için asal olup olmadığını kontrol etmek. Bulunan asal sayıların toplamını ve kaç tane olduğunu ekrana yazdırmak.
(Örnek:
x:5, bulunan asal sayı:2 asal sayıların toplamı:190
x:8  bulunan asal sayı:0 asal sayıların toplamı:0)

x2

static void Main(string[] args)
        {
            int i, x, m, s = 0;
            int toplam_asal = 0, sayi_asal = 0;
            Console.WriteLine("Deger giriniz:");
            x = Convert.ToInt32(Console.ReadLine());
            for (i = 1; i <= 10; i++)
            {
                s = x + (i * 2) * (i * 2);
                for (m = 2; m < s; m++)
                {
                    if (s % m == 0)
                    {
                        break;
                    }
                    if(m==s-1)
                    {
                        toplam_asal = toplam_asal + s;
                        sayi_asal = sayi_asal + 1;
                    }
                }

            }
            Console.WriteLine("Deger:" + x + "Bulunan asal sayi: " + sayi_asal + "Toplam:" + toplam_asal);
            Console.ReadLine();
        }
    }

Klavyeden Hangi Tuşa Basıldığını Kontrol Etmek

C’de string ifadelerle çalışılırken genellikle ASCII kodlarına başvurulur. Harfler ya da simgeler yerine klavyede yer alan Home, Insert, Del, Fonksiyon tuşları gibi kısayollar için ise genişletilmiş ASCII kod listesinden yararlanılır.

Burada iki fonksiyondan yararlanılır. Birincisi kbhit() fonksiyonudur. Bir tuşa basıldıysa 1, basılmadıysa 0 değeri döndürür. Döngü içi kontrollerde kullanılabilir. Diğeri olan getch(void) fonksiyonu da herhangi bir karakter alabilir. Alınan tuş kullanılmak istenirse girdi değişkeninde olduğu gibi atama işleminde kullanılabilir.

char girdi;                  
    while (1==1){
          girdi = getch();
		if (kbhit()) { 
                girdi = getch();
				switch (girdi) {

		case 77: 
			printf("Sag ok tusuna bastiniz.\n");	
                        break;

				case 27:
                         printf("Esc tusuna bastiniz.\n");
                         break;

                case 83:
                         printf("Delete tusuna bastiniz.\n");
                         break;

                case 073:
                         printf("F1  tusuna bastiniz.\n");
                         break;

                case 71:
                         printf("Home tusuna bastiniz.\n");
                         break;	

                case 79:
                         printf("End tusuna bastiniz.\n");
                         break;	
				}
		}
    }
	return 0;
}

Diğer kısayol tuşları için genişletilmiş listeye ve tüm listeye buradan ulaşabilirsiniz.

Dijkstra Algoritması ile En Kısa Yol Bulma

Dijkstra Algoritması, graflar içinde birbirine bağlı düğümler arasında gidilebilen en kısa yolu bulmayı amaçlar. Algoritma, İnternet ağ trafiği protokolünü yönlendiren OSPF (Open Shortest Path First) protokolünde, oyun programlamada, ulaşım ağlarında kullanılır.

Algoritmanın Çalışması

1. Kaynak düğüm belirlenir (örneğimizde A). Kaynak düğümden gidilebilen diğer düğümler, “bir önceki düğüm / maliyet” şeklinde not edilir.

2. Bu düğümlerden en az maliyete sahip olan işaretlenir, diğerleri aynı bilgiyle devam eder. Ulaşılamayan düğümler için maliyet sonsuz olarak işaretlenir.

3. En az maliyete sahip düğüm için, henüz işaretlenmemiş diğer düğümlerin maliyeti hesaplanır, daha az maliyetli bir yol bulunduğunda değişiklik yapılır. Bu maliyet hesaplanırken, işaretlenmiş son düğümün maliyetini eklemeyi unutmayın, yola A’dan başlayıp çıkmıştık.

Bu işlemler sonsuz işaretlenen düğümler bitinceye kadar devam edilir.

Bu grafta A düğümünden diğer düğümlere giden en kısa yolu Dijkstra algoritmasıyla bulalım. Dikkat edilecek nokta; önceden işaretlenmiş düğümler için daha kısa mesafeye bakılmaz. Seçim her zaman işaretlenmemiş düğümler arasında yapılır.

Ekran Alıntısı

Bu tabloyu çıkardıktan sonra bir düğümü başlangıç noktası kabul edip en kısa yolu ve toplam maliyeti görebiliyoruz. Örneğin A – H arası gidilebilecek en kısa yol için H sütununa baktığımızda maliyetin 6 olduğunu görüyoruz. A sütununa ulaşana kadar düğümleri takip ettiğimizde ise H -> E -> F -> C -> A yolunu buluyoruz.

ABAP 4 Data Dictionary ile Çalışmak

ABAP Data Dictionary veri ögeleri ve veritabanı tablolarını kullanabileceğimiz sözlüktür. ABAP geliştirilmeye başlandığı zamanlarda veritabanı tablolarını kullanmak ve görüntülemek için tasarlanmıştır. Bu yüzden SAP’nin önemli konuları arasında yer alır. ABAP DDIC ile çalışmak için SE11 işlem kodu kullanılır. Bu kod kullanıldığında ekrana şöyle bir menü gelir;

Okumaya devam et “ABAP 4 Data Dictionary ile Çalışmak”

ABAP 4’te Alt Program(Subroutine) Kavramı

Alt programlar, program içinde kullanılacak işlemleri defalarca yazmanın önüne geçmek için kullanılır. Değişik parametrelerle istendiği kadar kullanılabilir. Alt programın içinde parametre tanımlanmışsa bunlara formal parametreler denir. Yinelemeli olarak da kullanılabilir. Aşağıda bir alt program kullanımının örneği verilmiştir.

tecrube_hesapla adlı form, doğum yılı 1985’ten büyük kayıtları yazdırırken, tablo_doldur formu oyuncu_kaydı tablosunu dolduruyor.

Created with colorer-take5 library. Type 'abap4'

TYPES: yil TYPE n LENGTH 4,
tecrube TYPE c,
adsoyad TYPE c LENGTH 15.

TYPES: BEGIN OF oyuncu,
  ad TYPE adsoyad,
  soyad TYPE adsoyad,
  dogum_yili TYPE yil,
  o_tecrube TYPE tecrube,
  END OF oyuncu.

data: t_oyuncu TYPE STANDARD TABLE OF oyuncu.

DATA: oyuncu_kaydi TyPE oyuncu,
      oyuncu_kaydi_tablosu like t_oyuncu.

PERFORM tablo_doldur USING 'Isil' 'Alben' '1986' CHANGING oyuncu_kaydi_tablosu. 
PERFORM tablo_doldur USING 'Nevriye' 'Yilmaz' '1980' CHANGING oyuncu_kaydi_tablosu. 
PERFORM tablo_doldur USING 'Tugba' 'Palazoglu' '1980' CHANGING oyuncu_kaydi_tablosu.
PERFORM tablo_doldur USING 'Yasemin' 'Horasan' '1983' CHANGING oyuncu_kaydi_tablosu.
PERFORM tablo_doldur USING 'Nilay' 'Yigit' '1979' CHANGING oyuncu_kaydi_tablosu.
 LOOP AT oyuncu_kaydi_tablosu INTO oyuncu_kaydi.
 IF sy-tabix = 1. WRITE :/5 'Ad', 15 'Soyad' , 40 'Dogum Yili'. 
 ULINE. 
 ENDIF. 
 PERFORM tecrube_hesapla USING oyuncu_kaydi-dogum_yili 
 CHANGING oyuncu_kaydi-o_tecrube. 
 MODIFY oyuncu_kaydi_tablosu from oyuncu_kaydi TRANSPORTING o_tecrube.
 CLEAR oyuncu_kaydi.
 ENDLOOP.

LOOP AT oyuncu_kaydi_tablosu INTO oyuncu_kaydi where o_tecrube = 't'.
  WRITE :/ oyuncu_kaydi-ad UNDER 'Ad',
  oyuncu_kaydi-soyad UNDER 'Soyad',
  oyuncu_kaydi-dogum_yili UNDER 'Dogum Yili'.

ENDLOOP.
 FORM tecrube_hesapla USING p_dogum_yili TYPE yil
 CHANGING p_tecrube TYPE tecrube.
 IF p_dogum_yili <= 1988. p_tecrube = 't'.
 ELSE. p_tecrube = 'g'. 
 ENDIF.
 ENDFORM.
 FORM tablo_doldur USING p_ad p_soyad p_dogum_yili
 CHANGING p_oyuncu_tablosu like t_oyuncu.
 DATA: oyuncu_kaydi_form TYPE oyuncu.
 oyuncu_kaydi_form-ad = p_ad.
 oyuncu_kaydi_form-soyad = p_soyad.
 oyuncu_kaydi_form-dogum_yili = p_dogum_yili.
 APPEND oyuncu_kaydi_form to p_oyuncu_tablosu.
 ENDFORM.




			

Anti-pattern Nedir?

Bir yazılım mühendisliği kavramı olan anti-pattern, kullanışsız çoğu zaman hatalı sonuçlar doğuran, yanlış geliştirilmiş çözümlere denir. Genellikle doğru olduğu düşünülerek gerçekleştirilen  ve tecrübe eksikliğinin temel neden olduğu bu hatalar, projelerin başarısızlıkla sonuçlanmasına yol açar. Anti-pattern’lerin en büyük tehlikesi, davranışın ya da çözümün ilk etapta doğru olduğunun düşünülmesidir, bu durum sorunların uzun vadede ortaya çıkmasına neden olur.

Bir çok kaynakta dark pattern, pitfall olarak da geçen bu kavram, Bell Labs programcısı Andrew Koenig‘in C Traps and Pitfalls adlı kitabında bahsetmesiyle yaygınlaştı. Sadece yazılım alanında değil, iş süreçleri ve analizi, proje yönetimi gibi bir çok alanda kullanılan genel bir kavram haline gelmiştir. Aşağıda bazı anti-pattern’ler örnek olarak verilmiştir.

Okumaya devam et “Anti-pattern Nedir?”