Production Ortamındaki .NET Core Uygulamasında Publish Sorunu

Merhaba,

IIS Server üzerinde publish edilmiş bir .NET Core uygulamasının dll’lerini değiştirmek, üstüne yazmak istediğinizde lock’lı olmasından dolayı “The process cannot access the file because it is being used by another process” hatası alırsınız. Bunu aşmak için kullandığınız application pool’u durdurmak ya da publish dosyanızın içeriğini değiştirmek iki ayrı yöntemdir.

İlk seçenek powershell üzerinden komut yardımıyla yapabilirsiniz;
C:\Users\Administrator> Stop-WebAppPool -Name "DotNetCorePool"
— deploy işlemi —
C:\Users\Administrator> Start-WebAppPool -Name "DotNetCorePool"

Diğer seçenek olarak da uzantısı pubxml olan publish dosyanıza aşağıdaki satırı ekleyebilirsiniz.

<Project ToolsVersion="4.0" xmlns="http://schemas.microsoft.com/developer/msbuild/2003">
<PropertyGroup>
<WebPublishMethod>FileSystem</WebPublishMethod>
<EnableMSDeployAppOffline>true</EnableMSDeployAppOffline>
<PublishProvider>FileSystem</PublishProvider>
<LastUsedBuildConfiguration>Release</LastUsedBuildConfiguration>
<LastUsedPlatform>Any CPU</LastUsedPlatform>
<SiteUrlToLaunchAfterPublish />
<LaunchSiteAfterPublish>True</LaunchSiteAfterPublish>
<ExcludeApp_Data>False</ExcludeApp_Data>
<ProjectGuid>f9ab3eb9-187f-4e8e-bc03-5fa7fc70821d</ProjectGuid>
<publishUrl>bin\Release\PublishOutput</publishUrl>
<DeleteExistingFiles>False</DeleteExistingFiles>
</PropertyGroup>
</Project>

C# – Extension Metot Kullanımı

Extension metotlar, mevcut sınıf ve struct yapılarının orjinalliklerini bozmadan yeni metotlar ve özellikler yazarak fonksiyonelliklerini genişletme ihtiyacından doğmuştur. Bu ihtiyacı var olan çözümlerle de (kalıtım, mevcut sınıfa metot ekleme, partial sınıf vs.) giderebiliriz. O halde neden extension metotları kullanıyoruz?

* .NET içinde yazılmış çok sayıda sealed olarak tanımlanmış tip ve sınıf mevcuttur. Bu durumu kendilerinden türeterek yazamayacağımız tip ve metotları extension metot kavramı ile aşabiliriz.

* Çalışılan projede çok sayıda sınıf var, yeni bir metot eklenmesi production ortamı için risk içeriyor olabilir. Bir metot için oluşturulacak partial sınıf mantığının bakımı da zorlaşabilir. Yine böyle bir durumda extension metotlar pratik bir yaklaşım olarak karşımıza çıkıyor.

Bir extension metot tanımlamak için;

* Statik bir sınıf içinde statik metot olarak tanımlanmalıdır.

* Extension metotta, genişletilecek sınıfın türü this anahtar sözcüğü ile parametre olarak alınmalıdır. Bu sınıf türü, this ile ele alınmazsa hiç bir zaman çağrılmayacaktır. Aynı zamanda bir metodu, kendi ismiyle genişletirseniz, yazılan extension metot yerine yine kendisi çağrılır.

internal static class StringExtensions
    {
        public static int CountWords(this string s)
        {
            var collection = Regex.Matches(s, @"[\S]+");
            return collection.Count;
        }
    }

Bu extension metot ile int sınıfını genişletmiş olduk, artık bu sınıftan türetilen objeler için kullanabiliriz.

Extension metotların IEnumerable objeler için kullanım örneklerini aşağıda bulabilirsiniz. Buna benzer faydalı extension metotları extensionmethod.net sitesinde bulabilir, siz de ekleyebilirsiniz. :)

public static class Extensions
{
    //listelerin null kontrolüne alternatif.
    public static IEnumerable<T> ToSafeList<T>(this List<T> source)
    {
        if (source != null)
            return source;
        return new T[0];
    }

    //ToList()'i belli bir sayı ile kullanmak için.
    public static List<T> ToList<T>(this IEnumerable<T> source, int count)
    {
        if (source == null)
            throw new ArgumentNullException("source");
        if (count < 0)
            throw new ArgumentOutOfRangeException("count");

        var list = new List<T>(count);
        list.AddRange(source);

        return list;
    }

    //ToArray()'i belli bir sayı ile kullanmak için.
    public static T[] ToArray<T>(this IEnumerable<T> source, int count)
    {
        if (source == null)
            throw new ArgumentNullException("source");
        if (count < 0)
            throw new ArgumentOutOfRangeException("count");

        var array = new T[count];
        var i = 0;

        foreach (var item in source)
        {
            array[i++] = item;
        }

        return array;
    }

}

C# ve MongoDB ile MapReduce Kullanımı

MapReduce, kısaca Google’ın veri işleme, indexleme gibi işlemlerinin arka planında yer alan algoritmasıdır. Çok sayıda makina barındıran kümelerle oluşturulan dağıtık mimari ile verilerin toplanması ve analiz edilmesi sağlanır.

Dağıtık mimari dediğimiz yapıda tüm veriyi alan ana düğüm (master node), alt düğümlere (worker node) veri toplama işini dağıtır. Toplanan veriler birleştirilerek ana düğüme tekrar gönderilir. Reduce aşamasında ise veri analiz edilir. İlişkisel veritabanları mantığı ile düşünürsek; map, select ifadesini, reduce ise count, having, avg gibi ‘data-aggreagation- işlemlerine karşılık geliyor. NoSQL sistemlerinde bu işlemlerin biraz daha karmaşık olması sebebiyle MapReduce işimizi gerçekten kolaylaştırıyor. MongoDB’nin dökümantasyonundan aldığım aşağıdaki görsel durumu daha açıklayıcı hale getirebilir.

map-reduce

MapReduce yapısının Google’ın bir algoritması olduğunu söylemiştik. C# ile MapReduce yapısını kullanmak istiorsanız MongoDB üzerinde entegre olarak geliyor. MongoDB C# driver ı her versiyonda biraz farklılaşıyor. Aşağıdaki örnekte 1.9.2 sürümünü kullandığımı belirteyim. Siz de projede kullanmak için Package Manager Console üzerinden dahil edebilirsiniz.

PM> Install-Package mongocsharpdriver -Version 1.9.2

Örnek senaryomuzda Products adında basit bir koleksiyon üzerinde bazı işlemler yapacağız. Aşağıdaki sınıfla veritabanından çekeceğimiz veri için model oluşturuyoruz.

class Product
    {
        public string name { get; set; }
        public string category { get; set; }
        public double price { get; set; }
        public DateTime enterTime { get; set; }
    }

Oluşturduğumuz koleksiyon içine ürün eklemek için MongoCollection sınıfından bir liste oluşturup Insert ya da  InsertBatch metodunu kullanabiliriz. InsertBatch() birden fazla verinin eklenmesini sağlar. AddProducts() içinde localhost‘a bağlanmak için gereken işlemlere de yer verdim. Uri‘ye veritabanı isminizi (bu örnekte test) verdikten sonra koleksiyonlarınıza GetCollection() metodu ile ulaşabilirsiniz.

static void AddProducts()
        {
            const string uri = "mongodb://localhost/test";
            var client = new MongoClient(uri);
            var db = client.GetServer().GetDatabase(new MongoUrl(uri).DatabaseName);

            var collection = db.GetCollection<Product>("Products");

            var products = new List<Product>{
                new Product {   name = "potato", 
                                category = "vegetables",
                                price = 5.32, 
                                enterTime = new DateTime(2015, 09, 14) },

                new Product {   name = "eggplant", 
                                category = "vegetables", 
                                price = 3, 
                                enterTime = new DateTime(2015, 09, 14) },
            };

            collection.InsertBatch(products);
        }

Bu kısımdan sonra asıl işlemlere yani map – reduce – finalize fonksiyonlarına geçebiliriz. Bu fonksiyonların MongoDB için Javascript ile yazıldığını hatırlatalım. Verilerin analizini price değeri üzerinden yapmayı seçersek fonksiyonlarımız aşağıdaki gibi şekillenecektir.

string map = @"
               function() {
               var product = this;
               emit(product.category, { count: 1, price: product.price });
                            }";

map işleminde, emit fonksiyonu kendisine gelen parametreleri key - value şeklinde toplamaktadır. Burada key, veriyi neye göre gruplayacağımıza karar verdiğimiz değerken (bu örnekte product) diğer parametre olan value, ürünün fiyatı ve sayısı (1 olmak durumunda) olmaktadır. Farklı düğümler üzerinde topladığımız veriyi ana düğüme aktardıktan sonra reduce fonksiyonuna geçebiliriz.

string reduce = @"        
                            function(key, values) {
                                var result = {count: 0, price: 0 };

                                values.forEach(function(value){               
                                    result.count += value.count;
                                    result.price += value.price;
                                });

                                return result;
                            }";

Map işleminden sonra bir bütün halinde gönderilen veri analiz edilerek tekrar toplanarak result adında tek bir veri haline getiriliyor. Burada her ürünün fiyatları toplanıyor. Buraya kadar yaptığımız işlemleri daha görsel bir örnekle açıklamaya çalışalım.

apple 3.25
orange 5
melon 2
—————

cucumber 2
eggplant 3
potato 5,32
—————

PC 4000
TV 3400

Yukarıda kategorilerine göre (fruits, vegetables, electronics..) key – value şeklinde sıralanmış veriler görüyoruz. Bu veri yapısı aynı zamanda toplanmış verinin reduce işlemine hazır olduğu anlamına geliyor. Reduce işlemi sonrası ise şöyle bir yapı ile karşılaşıyoruz;

reduce

 

 

 

 

Görüldüğü gibi ürünler kategorilerine göre gruplanmış ve fiyatlarının toplamı da alınmış bir şekilde gözüküyor. count, price değerlerinin yanısıra average değeri de gözünüze çarpmış olabilir.

string finalize = @"
                                function(key, value){
      
                                  value.average = value.price / value.count;
                                  return value;

                                }";

 

finalize fonksiyonu isteğe bağlı kullanılan ve reduce işleminden geçen veri üzerinde başka işlemler yapılmak istendiğinde kullanılabilir. Burada her kategorinin fiyat ortalamasını almış oluyoruz. Map, reduce ve finalize fonksiyonlarını yazarak verilerin nasıl toplanacağını ve analiz edeceğini belirtmiş olduk. Ancak neye göre gruplanacağı sorusuna henüz cevap vermedik. Örneğin toplanan fiyat değerinin 100’den büyük olduğu verileri, sadece fruits kategorisindeki verileri ya da giriş tarihi (bu örnekte enterTime) geçen ay ve bugüne kadar olan ürünleri listelemek istediğimizde ne yapacağız?

var mapReduceQuery = Query.GT("price", 100);

var options = new MapReduceOptionsBuilder();
options.SetFinalize(finalize);
options.SetOutput(MapReduceOutput.Inline);
options.SetQuery(mapReduceQuery);
var results = collection.MapReduce(map, reduce, options);


foreach (var result in results.GetResults())
{
    Console.WriteLine(result.ToJson()+"\n");
}

 

mapReduceQuery nesnesi ile çok çeşitli kombinasyonlar yapıp sonuçları değerlendirebilirsiniz. Bu basit uygulama dışında MapReduce işlemlerinin kullanıldığı örneklere Facebook’un kullanıcı davranışı analizlerinde, Amazon’un sunduğu web servis hizmetlerinden Amazon Elastic MapReduceu ve Linkedin, Twitter, Yahoo gibi çok büyük verilerle uğraşan şirketlerin yoğun olarak kullandığını verebiliriz. Daha fazla bilgi için MapReduce algoritmasını kullanan açık kaynak kodlu Hadoop platformunu inceleyebilirsiniz.

Windows 8 ve Windows Server 2012’de ASP.NET 4.5 Kullanımı

Windows’un önceki versiyonlarında Default Web Site altındaki bir uygulamanın framework değerini komut satırından aspnet_regiis.exe ve gerekli parametreleriyle uygun hale getirmek mümkündü. Siz de Windows 8 ve üzeri bir versiyona geçtiyseniz ve örneğin uygulamanız .NET 4.5 kullanıyorsa küçük bir işlem yapmalısınız. Bunun sebebi aspnet_regiis.exe’nin Windows 8 sonrasında install ve uninstall işlemleri için emekliye ayrılması diyebiliriz, en azından .NET 4.5 için. Yapılması gereken, Denetim masasından Windows özellikleri aç veya kapat seçeneğinde bulunan Internet Information Services altındaki ASP.NET 4.5 seçeneğini işaretlemek.

blog

Eğer Windows Server 2012 kullanıyorsanız, Server Manager altında bulunan şu yolu takip edebilirsiniz;
“Web Server (IIS) -> Web Server ->Application Development -> ASP.NET 4.5”.

SQL Server’da Bulunan Stored Procedure ve View İçinde Arama Yapma

Stored procedure, view ve tabloların sayısı arttıkça hangi tablonun nerede kullanıldığını incelemek zorlaşabiliyor. Örneğin bir tablo üzerinde yapılan değişikliği kullanıldığı her noktayı bulmak ve değişikliği işlemek isteyebiliriz. MS SQL Server için konuşursak bunun aşağıdaki gibi bir yolu bulunmaktadır. Tablo adınızı yazdığınızda aşağıdaki sorgu hangi stored procedure’lerde yer aldığını listeler.

SELECT o.name,o.create_date,o.modify_date
FROM sys.sql_modules sm
INNER JOIN sys.objects o ON o.object_id = sm.object_id
WHERE o.type = 'P' AND sm.definition LIKE '%tablo_adi%'
ORDER BY o.name

Aşağıdaki sorgu da view’lerin içinde arama yapmamızı sağlar.

SELECT o.name, o.create_date, o.modify_date
FROM sys.objects o
WHERE o.type IN ('V') AND 
OBJECT_DEFINITION(object_id) LIKE '%tablo_adi%'
ORDER BY o.name

LINQ Sorgularında Left/Right Join İşlemleri

Bu yazıda outer join işlemlerini Linq sorgularıyla nasıl gerçekleştirebileceğimize bakacağız. Inner join işleminde birden fazla tablonun sadece istenen kolonlarının eşleştiği bilgileri getirilmesi sağlanır. Ancak bazı durumlarda tabloların alınacak kesişim kümesini biz belirlemek isteyebiliriz. Bunu iki basit veri tipi ile açıklayalım. Kitap ve SatisTipi adlı iki sınıf olsun.

public class Kitap
    {
        public int KitapNo { get; set; }
        public string KitapAdi { get; set; }
    }
    public class SatisDetay
    {
        public int SatisNo { get; set; }
        public int KitapNo { get; set; }
        public string SatisTipi { get; set; }
    }

 

Örnek verilerimiz de aşağıdaki gibi olsun.

List<Kitap> ktpListe = new List<Kitap>
                {
                    new Kitap{KitapNo=1, KitapAdi="Kaiken"},
                    new Kitap{KitapNo=2, KitapAdi="Satori"},
                    new Kitap{KitapNo=3, KitapAdi="Şibumi"},
                    new Kitap{KitapNo=4, KitapAdi="Kişisel Bir Sorun"},
                    new Kitap{KitapNo=5, KitapAdi="Kappa"}
                };

            List<SatisDetay> stsListe = new List<SatisDetay>
                {
                    new SatisDetay{SatisNo=1, KitapNo=1, SatisTipi="Internet"},
                    new SatisDetay{SatisNo=2, KitapNo=2, SatisTipi="Magaza"},
                    new SatisDetay{SatisNo=3, KitapNo=3, SatisTipi="Internet"},
                    new SatisDetay{SatisNo=4, KitapNo=3, SatisTipi="Internet"}
                };

 

Eğer satışı gerçekleşen kitapların adını listelemek isteseydik inner join işlemini şu şekilde kullanabiliriz.

var kitaplar = (from k in ktpListe
                            join s in stsListe on k.KitapNo equals s.KitapNo
                            select k.KitapAdi
                                    ).Distinct();

 

Ancak satışı gerçekleşmeyen kitapları da aynı liste de görüntülemek isteseydik bu kez left join işlemi yapmamız gerekir. Satışı gerçekleşmeyen kitaplar için satış tipi NULL gelecektir. Burada DefaultIfEmpty() metodu dikkatinizi çekmiştir. a olarak ifade ettiğimiz tablodan b olarak ifade ettiğimiz SatisDetay tablosunda karşılığı boş olan kolonları da getirmesini sağladık.

var kitaplar = (from k in ktpListe
                            join s in stsListe on k.KitapNo equals s.KitapNo
                            into a from b in a.DefaultIfEmpty(new SatisDetay())
                            select k.KitapAdi
                                    ).Distinct();

 

Eğer mevcut tüm satış tiplerini getirmek istersek right join işlemi yapabiliriz.

var satisTipleri = (from s in stsListe
                            join k in ktpListe on s.KitapNo equals k.KitapNo
                            into a from b in a.DefaultIfEmpty(new Kitap())
                            select s.SatisTipi
                                   ).Distinct();

 

 

 

VQ5XP

LINQ Sorgularında If Kontrolü

Bazı durumlarda LINQ sorgularını çalıştırırken if durumu ile kontrol gerekebilir. Örneğimizde DataModel adlı bir model sınıftan LINQ ile OrnekData tablosundan 3 adet bilgi çekelim.

IQueryable<DataModel> q = (from od in OrnekData
                        where od.FirmaId != null
						select new DataModel
                               {
                                CalisanAdi = od.CalisanAdi,
                                Id = od.Id,
                                KullaniciAdi = od.KullaniciAdi.HasValue ? od.KullaniciAdi : null,
                                Sifre = od.Sifre.HasValue ? od.Sifre : 0
                                });

public class DataModel
        {
            public string CalisanAdi { get; set; }
            public int? Sifre { get; set; }
            public string KullaniciAdi { get; set; }
        }

 

Kullanıcının kullanıcı adı ve şifresinin olup olmadığını HasValue özelliğiyle kontrol ettik eğer yoksa null ve 0 değerlerinin kullanılmasını sağladık.

ASP.NET MVC’de Bir View İçinde Birden Çok Model Kullanımı

View’ler içinde model kullanmak istediğimizde bir modele bağlı kalmak istemediğimiz durumlar olabilir. Örneğin aşağıdaki gibi bir tanımlama yaparsak View, en son tanımlanan Model’i geçerli sayar.

@model StuPerformance.Models.Exam
@model StuPerformance.Models.Student

 

Bunun yerine kullanmak istenen Model’lerin bir araya toplandığı bir üst sınıf olarak düşünülebilecek Model sınıfı kullanabiliriz.

Örneğin Class ve Lecture adında iki modelimiz olsun. Buradaki verileri iki adet DropDownList aracılığıyla View içerisinde göstermeye çalışalım. İlk olarak Models klasörümüze bu iki modeli içeren ayrı bir class oluşturuyoruz.

namespace StuPerformance.Models
{
    public partial class ModelLists
    {
        public Class ClassM { get; set; }
        public Lecture LectureM { get; set; }
    }
}

 

ModelLists adını verdiğimiz bu modeli ilgili view içinde tanımlayarak hem Class, hem Lecture modellerini kullanabiliriz.

@model StuPerformance.Models.ModelLists

@using (Html.BeginForm())
{
    @Html.AntiForgeryToken()
<div class="form-group">
    @Html.LabelFor(model => model.StudentExamM, "Class", new { @class = "control-label col-md-2" })
    <div class="col-md-10">
        @Html.DropDownList("ClassId", String.Empty)
        @Html.ValidationMessageFor(model => model.ClassM.ClassId)
    </div>
    </div>
<div class="form-group">
    @Html.LabelFor(model => model.StudentExamM, "Lecture", new { @class = "control-label col-md-2" })
    <div class="col-md-10">
        @Html.DropDownList("LectureID", String.Empty)
        @Html.ValidationMessageFor(model => model.LectureM.LectureID)
    </div>
</div>
} 

 

Burada ilk DropDownList için model.ClassM.ClassId, diğer DropDownList için model.LectureM.LectureID kullanılmıştır.

ASP.NET MVC’de Mevcut Veritabanından Code First İle Model Oluşturma

Son yıllarda sık kullanılan Code First ile modelleme, var olan bir veritabanını esas alarak tersine mühendislik yoluyla yapılabiliyor. Aslında bu seçenek, Entity Framework 6.1.1 ile gelen bir özellik. O yüzden ilk olarak buradan Entity Framework 6.1.1 sürümünü indirip kuruyoruz. Örneğin anlaşılabilir olması için veritabanını oldukça basit seçtim.

1Projemize sağ tıklayıp Add->New Item->ADO.NET Entity Data Model seçiyoruz. Modelimize bir isim verdikten sonra karşımıza aşağıdaki gibi bir seçenek çıkıyor. Burada Code First From Database seçeneğini işaretliyoruz.

2Daha sonra önceden oluşturulmuş veritabanımızı belirterek connectionString ve ayarlamaların yapılmasını sağlıyoruz.

3Oluşturulan Haber.cs, Kategori.cs ve HaberContext.cs modellerini görebiliriz.

[Table("Haber")]
    public partial class Haber
    {
        public int Id { get; set; }

        [Required]
        [StringLength(50)]
        public string HaberAd { get; set; }

        [Column(TypeName = "ntext")]
        public string HaberMetin { get; set; }

        public int? KategoriId { get; set; }

        public virtual Kategori Kategori { get; set; }
    }

[Table("Kategori")]
    public partial class Kategori
    {
        public Kategori()
        {
            Haber = new HashSet<Haber>();
        }

        public int Id { get; set; }

        [StringLength(50)]
        public string KategoriAd { get; set; }

        public virtual ICollection<Haber> Haber { get; set; }
    }

public partial class HaberContext : DbContext
    {
        public HaberContext()
            : base("name=HaberContext")
        {
        }

        public virtual DbSet<Haber> Haber { get; set; }
        public virtual DbSet<Kategori> Kategori { get; set; }
        public virtual DbSet<sysdiagrams> sysdiagrams { get; set; }

        protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder)
        {
            modelBuilder.Entity<Haber>()
                .Property(e => e.HaberAd)
                .IsUnicode(false);

            modelBuilder.Entity<Kategori>()
                .Property(e => e.KategoriAd)
                .IsUnicode(false);
        }
    }

Web.config içinde Context adının kullanıldığı bağlantı ayarı da aşağıdaki gibi otomatik olarak oluşturulmaktadır.

<connectionStrings><add name="HaberContext" connectionString="data source=nevra-nevra\sqlexpress;initial catalog=Haber;integrated security=True;MultipleActiveResultSets=True;App=EntityFramework" providerName="System.Data.SqlClient" /></connectionStrings></configuration>

C# : Metin İçinde Metin Arama – 2

İlk yazıda kullandığımız IndexOf metodu yerine aynı sorunu LINQ sorguları ile çözmeye çalışacağız. Öncelikle LINQ mimarisine bakarsak, üzerinde çalıştığımız çeşitli arayüzler içeren veri kümelerinde ve veri kaynaklarında(XML, JSON vs.) sorgulama yapmamızı sağlayan ifadelerdir. Aslında LINQ yapısı programlama diline, sorgulama becerisi ekler, sorgulama ve sonuç kümesi döndürme gibi işlemleri ise sağlayıcı(provider) dediğimiz yapılar gerçekleştirir. Bu sorun için LINQ yapısının veri kümeleri üzerinde sorgulama yapmamıza imkan veren ifadeler olduğunu bilmemiz yeterli. Yazıda bir metin içinde aranan kelimeyi LINQ to Objects sağlayıcısının bize sunduğu Count metodunu kullanarak bulmaya çalışacağız.

 string metin, aranan;
 char[] noktalama= { ',', '!', '#', '$', '%', '&', '(', ')', '*', '+', '-', /*'.',*/ '/', ':', ';', '<', '=', '>', '?', '@', '[', '/', ']', '^', '{', '|', '}', ' ' };
 Console.WriteLine("Metni giriniz: ");
 metin = Console.ReadLine().ToString();
 Console.WriteLine("Aranan kelimeyi giriniz: ");
 aranan = Console.ReadLine().ToString();
 string[] kelimeler = metin.Split(noktalama);
 int adet = kelimeler.Count(kelime => kelime == aranan);
 Console.WriteLine(aranan + " kelimesi " + adet + " adet bulunmustur.");
 Console.ReadLine();